Ècco, gh’è ruvà lä fin d’agost e cui d’Omëgnä ijn dré chë priparän ij feugh për l’ultimä dominicä. Gh’è ruvà lä fin d’agost e’l ghè tornä scià Sän Vit.
Disärì: “Äl savésom miä, con tut ël manësc chë piäntän giù…”
Ä n’è bè vérä, ma qua vorì fagh, ij Luv ijn fècc ossì, ij hän sémpä dä mëtäs in mosträ, dä fàa vëgä ch’ijn ij pussè brèv. Së dë no, che luv ä säréssän? Però gh’è dä’rcognossägh ch’ijn in gämbä ä mëtä in péi tut ël movimént, tänt è vérä che për Sän Vit ruvä sgént d’in do si siä.
E peui, vorì mëtä lä nostälgiä dij béi temp, quänd chë sévom matälìt – o narigèt – quänd chë’ss partivä in vér serä, ä pè o in biciclètä, për nàa fàa on gir su pa ij giòstär, crompàa ‘l zucar filént, fërmas sotä ’l palco, d’ät nëgn dël Prëtòri, séntä lä bändä o värdagh ä dré ij majorett chë mitévän in mosträ ij snucc.
E lä sérä dij feugh? Che corsogn për podée ciäpàa on pòst in su lä rivä, pròpi d’ät nëgn dij barcogn dij foghistä, tucc schiscèi su e cont ël ris-c dë borlàa dént int ël lagh. E che invidiä pë’l sindigh e ij èoti autorità, chë podévän gòdä ‘l spetacol sitèi giù béi tränquil in sui posgieui dlä Cros Biäncä. Ma peui, quänd chë tacavä ij s-ciopëtai, ël ghévä eucc pu ma për cui; e ij „òoh“ e ij „àah“ dlä merävigliä ä gnévän fòo dä céntmilä boch, tutt votai ä l’insù.
Dòpo, int ël gni ca, ä s’ë ij cuntavom vun con l’aut. “T’è vist ël fior ross? E ij dui scésc chë smiavän ij ròv d’onä biciclètä? Agh cälavä domà lä moltiplicä…”
Sevom contént, ijlorä, ma incä pénä invidios, përchè cäpivom che né Sän Zòrz, né Säntä Cros, e gnäncä Sän Tomà – për quänt äss podéss fàa – gh’avréssän mai biù ‘nä fèstä bèlä comè colä ‘d Sän Vit.
Eh, ij Luv!..
barbä Bunin dlä Cort Cèrä
Lingua piemontese, variante di Casale Corte Cerro. Grafia normalizzata dalla Consulta Regionale per la Lingua Piemontese e adattata alle varianti locali dalla Compagnia dij Pastor d’Omègna.
Disärì: “Äl savésom miä, con tut ël manësc chë piäntän giù…”
Ä n’è bè vérä, ma qua vorì fagh, ij Luv ijn fècc ossì, ij hän sémpä dä mëtäs in mosträ, dä fàa vëgä ch’ijn ij pussè brèv. Së dë no, che luv ä säréssän? Però gh’è dä’rcognossägh ch’ijn in gämbä ä mëtä in péi tut ël movimént, tänt è vérä che për Sän Vit ruvä sgént d’in do si siä.
E peui, vorì mëtä lä nostälgiä dij béi temp, quänd chë sévom matälìt – o narigèt – quänd chë’ss partivä in vér serä, ä pè o in biciclètä, për nàa fàa on gir su pa ij giòstär, crompàa ‘l zucar filént, fërmas sotä ’l palco, d’ät nëgn dël Prëtòri, séntä lä bändä o värdagh ä dré ij majorett chë mitévän in mosträ ij snucc.
E lä sérä dij feugh? Che corsogn për podée ciäpàa on pòst in su lä rivä, pròpi d’ät nëgn dij barcogn dij foghistä, tucc schiscèi su e cont ël ris-c dë borlàa dént int ël lagh. E che invidiä pë’l sindigh e ij èoti autorità, chë podévän gòdä ‘l spetacol sitèi giù béi tränquil in sui posgieui dlä Cros Biäncä. Ma peui, quänd chë tacavä ij s-ciopëtai, ël ghévä eucc pu ma për cui; e ij „òoh“ e ij „àah“ dlä merävigliä ä gnévän fòo dä céntmilä boch, tutt votai ä l’insù.
Dòpo, int ël gni ca, ä s’ë ij cuntavom vun con l’aut. “T’è vist ël fior ross? E ij dui scésc chë smiavän ij ròv d’onä biciclètä? Agh cälavä domà lä moltiplicä…”
Sevom contént, ijlorä, ma incä pénä invidios, përchè cäpivom che né Sän Zòrz, né Säntä Cros, e gnäncä Sän Tomà – për quänt äss podéss fàa – gh’avréssän mai biù ‘nä fèstä bèlä comè colä ‘d Sän Vit.
Eh, ij Luv!..
barbä Bunin dlä Cort Cèrä
Lingua piemontese, variante di Casale Corte Cerro. Grafia normalizzata dalla Consulta Regionale per la Lingua Piemontese e adattata alle varianti locali dalla Compagnia dij Pastor d’Omègna.
Nessun commento:
Posta un commento